Уянгын тойрог

Байдуу мянганы уулсаа дууриан Толгойд буурал сууж Багадаа хөхсөн эхийн сүү Гадагшлахын цагт Шүлгээ би чам дээрээ Хүн чулуу шиг орхиод Сүүдрээ дарж унахдаа Элгий чинь цөмлөн шингэнэ. Боржгины бор тал минь